Een erg vreemd dagje vandaag. En hij is nog niet eens om. Ik denk dat ik me dadelijk opsluit in mijn kamer en er morgen weer uit kom.
Het begon vanochtend al met dat ik te vroeg wakker was. Er heilig van overtruigd dat het tijd / bijna tijd was om op te staan. Kijk op mijn wekker.... half zes. Nee dan draai ik me nog een keer om. Toen de wekker ging toen het wel tijd was was ik dus alweer bijna in dromenland. Dus echt makkelijk kom je er dan niet uit.
Met veel haast alles nog weten te doen wat moest gebeuren (zelfs bammetjes voor op school gesmeerd) en op naar de trein. Op het perron aangekomen stond de trein van 7:43u nog te wachten, maar het was toch al echt bijna 8 uur. Naja dan pakken we die maar. Deze zal dan toch wel sneller zijn als de intercity (die er meestal achteraan blijft boemelen).
Tot opeens werd omgeroepen dat door een versperring/ stremming/ aanrijding alle treinen vertraging hadden. Iedereen had nu ineens zoiets van... Hier staat een trein, laat ik die dan maar nemen. Na 5 minuten werd echter omgeroepen dat de intercity van spoor 3 zou vertrekken. Iedereen dus aan het wandelen.
Er bleek dus aan het einde van perron 1 (of 2) iets aan de hand te zijn waardoor er daar geen treinen meer langs mochten. Alles moest via 3. En dat geeft vertraging. Veel vertraging.
Uiteindelijk kwam de intercity voorrijden en waren we goed en wel op weg. Ik had zelfs nog een zitplaatjse weten te bemachtigen. Overigens was er niks te zien bij het afgezette gebied van perron 1 en 2. Er was een afzetlint over de sporen heen getrokken als markering dat de trein moest stoppen. Alsof een trein stopt van een stukje plastic. Tussen Boxtel en Best ging het echter weer fout. De locomotief vertoonde kuren en deze werd stilgezet. Gelukkig hadden we een bekwame machinist die hem aan de gang wist te krijgen. Na slechts een minuutje konden we weer verder.
Veel te laat uiteindelijk voor het 1e college. Dan maar de tweede helft meepikken. Eenmaal in de collegezaal sprongen er al een paar zwarte pieten door de ruimte smijtend (nee niet strooiend) met snoepgoed. Altijd leuk moet je maar denken.
Het uur daarop was ook meteen een knaller. En dan letterlijk. Als er twee keer voor je neus een pistool wordt afgevuurd dan is dat wel de juiste omschrijving als je het mij vraagt.
Blij dat ik kon cluchten uit dat rariteiten hol fiets ik weer door Tilburg, word ik gigantisch gesneden door een bejaarde die in zijn eigen wereld leeft. Ik kom van rechts, heb voorrang volgens de haaientanden die hij heeft. Maar deze vlegel op leeftijd kijkt niet op of om en parkeert zijn fiets spontaan voor de mijne. Nou weet iedereen dat ik meestal met een vlotte tred de pedalen rondslinger dus een noodrem met piepende banden was het resultaat. Maar nog steeds geen reactie van de man. Jongeren een gevaar in het verkeer? Ik zou toch liever de oudjes van de weg willen hebben die nog steeds het idee hebben deel uit te moeten maken het verkeer!
Dus ik ben benieuwd wat er allemaal nog bij komt vandaag. Vol verwachting klopt ons hart...
|
Ach jongen toch...